Savannah - St. Augustine

Donderdag 4 mei 2017.

De bouwvakkers beginnen om 7 uur, dan is Wil al gedouched. Ze fluiten, we horen voertuigen en motor gebrom. Zwart plastic bestek. Bah! Zwarte plastic borden. Ook bah! Een drukte bij het ontbijt. Er is een groep Japanners. Broodrooster werkt niet goed. Verder een gewoon continentaal ontbijt met zowaar kuipjes Nutella chocolade pasta. Jammie!

Het is mooi weer. Half bewolkt. Half tien zijn we op weg naar Kingsley Plantation ten noorden van Jacksonville. Herman rijdt een flink stuk I95. Bij het Welcome Center Florida stoppen we voor informatiefolders en wc gebruik. Druk en groot hier, wel 5 blokken toiletten met ieder 10 wc's en dat alleen al bij de dames. Het wordt steeds warmer en zonniger.

De laatste 2 mijl naar de plantage hobbelt Wil over een onverharde weg met wit zand dat achter onze auto opstuift. De weg is behoorlijk slecht. Heel veel kuilen die je bijna niet ziet. Op het parkeerterrein staan twee schoolbussen. Kinderen zitten in het gras onder bomen. Een schooluitje dus. Wij lopen over het terrein en bekijken de plantage met de witte houten gebouwen. Het woonhuis ziet er nog mooi uit. Grote hoge palmbomen staan op het terrein verspreid. Deze plantage ligt aan de kant van het water. De slavenverblijven staan verder weg en zien we iets beter wanneer we terug rijden. Nu mag Herman achter het stuur en ervaren hoe rot dit wegdek rijdt.

Dan stellen we Miep in voor Fort Caroline. Ze stuurt ons naar een ferry. Leuk hoor…, maar dat doen we niet en rijden verder. Een grote brug over, zien een bord met 'Fort Caroline' erop en gaan dat 5 mijl volgen. In een rustige omgeving vol bomen is een visitor center. Daar zit een stoere, stevige jongedame die wel het een en ander kan vertellen. Ook over flora en fauna. Het fort ligt aan de St. John's River even verderop. Je komt er via een zandpad. Dat is alles wat wij willen weten en gaan op pad.

Tja… wat kan ik erover vertellen. Een fort is een fort, nietwaar. Deze bestaat uit heggetjes en houten schuttingen. Komt niet erg stabiel over. Deze reconstructie van een oud Frans fort werd rond 1560 gebouwd. Rondom het fort is een prachtig natuurgebied.

Een ritje van 50 mijl naar St. Augustine volgt daarna.
Opnieuw rijden we de oprit van het hotel voorbij (ligging is aan een drukke weg) en moeten omrijden. Wel 4 blokken i.v.m. de rijrichting.
Bij de receptie ontmoeten we een Nederlander die daar manager is. Hij weet wel een goed restaurant en tekent een uitgebreid plattegrond hoe er te komen. Ook met een Nederlandse eigenaar.

De lucht dreigt, dus met jas naar de stad. En met de auto want lopen is te ver. Bij het fort kunnen we parkeren. Het Castillo de San Marcos is al gesloten daarom bekijken we dit Spaanse fort aan de buitenkant. Met moeite want het waait hier behoorlijk hard.In de haven liggen bootjes flink te deinen en op het water zijn schuimende golfjes zichtbaar. Dat belooft niet veel goeds.

Het stadscentrum is een beetje onduidelijk aangegeven op ons kaartje. En vanwege de druppels die al gaan vallen rijdt Herman een rondje door enkele straten.

Terug naar een parkeervak bij het fort en naar een restaurant uitkijken. Het wordt een Irish Pub. Een gezellige zaak. We krijgen een tafel in een serre-achtige ruimte en kunnen buiten zien dat de lucht volledig dicht gaat zitten. Het verkeer komt tot stilstand want je ziet geen hand voor ogen. Het is echt bar en boos. Je snapt dat wij geen haast hebben met de maaltijd. We delen een gerecht: kip met spinazie erop in een bord met macaroni en kaassaus. Plus frites uiteraard. Herman drinkt daarna nog koffie en Wil geniet van crème brulée. Droog komen we bij de auto.

Ook het hotel heeft te kampen gehad met stormschade en men is nog bezig met herstelwerkzaamheden. Onze kamer 102 is net gerenoveerd. Het bouwzand knarst nog onder de voeten. Wij vinden het wel een mooie kamer, maar er ontbreekt eenheid. Het is niet echt stijlvol. Pluspunten zijn de grote tv, genoeg stopcontacten en voldoende ruimte. Minpunten kan ik ook opsommen: de airco klinkt als een machinekamer, de airco blaast achter het gordijn wanneer die gesloten is, kleerhangertjes hangen zo dat je ogen bijna worden uitgestoken, lampje bij de deur is veel te fel, geen label 'do not disturb' aanwezig, douche heeft maar één stand: aan… of uit (geen kraan erbij). Ik wou het hier maar bij laten.

naar boven           vervolg